¡IMOS-NOS-NE T’O PARQUE TÍO CHORCHE!

O sabado, que yera  5 de Marzo, caleba estar en o Parque Tio Chorche; y astí que me’n fue yo, que como ixo d’a borina totz sabemos que no ye lo mío… en teneba de ganas!

Tos podría charrar de l’orichen d’ista borina, y por qué surchió; encara que no m’agana. M’agana muit más de contar-tos qué estié fendo, bebendo y con quí. Y ye que quan i plegué, en o parque, igual como l’anyo pasau, me’n fue ta o puesto a on yeran as compañeras d’a Protectora d’Animals Zarpa ta fer-les una vesita.

Cal aclarir que cuan ubrié os uellos de buen meyodiya, os companyers levaban una hora en o parque ya, qué madrugadors istos mesaches…

Me fació muito fastio cuan paré cuenta de toda a chent que bi heba y o corredor muy luengo que, prou que si, me caleba travesar-lo de punta ta coda. Cuan a mia fateza de capeza y yo rematemos dica os ovarios de totz, decidié d’acercar-me a la fin con os companyers de Nogará y Purna. A borina yera asegurada y, prou que sí, bien acompanyada.

D’una uellada veyé bells companyers de clase fendo as migas (que no adubié a tastar, porque voloron de rapiconté) y de seguras que la resta yeran difuera d’a barra, asinas que me’n fue a escar-las.

Bieras… risetas… caleba ir redolinando a polidisma Ambar (isto no ye Spam) con a nueva y tostada Religada de Ordio Minero (isto si ye Spam). As barras yeran plenas, caleba meter-se adintro pa deixar libre difuera; ixo ye bueno, prou que sí, perque senifica que a la chent le feba goi, cuento que a biera igual como a mosica.

Asinas se fue fendo a hora de chentar bell entrepan, perque tanta biera y a mia resaca d’o diya anterior… amenistaban con urchencia un estomaco pleno pa empapar. Me dicioron que, encara que d’ells no les ne quedaban, podeba pillar-me-ne belún en o puesto de debant de Purna.

Antimás a chent, u al menos os mios companyers, se prenioron en serio fer-se fotos con l’improvisau “photocall” ta puyar-lo aqui en o blog. Asinas que con as bieras en o cuerpo, l’entrepan minchado, y a chent de risetas… estiemos pasando o diya.

Mesmo l’onso de Greenpeace, que yera debant de nusatras, se fació varias fotos con o “hashtag” #Nogara25anyos! Pobre d’ell y a suya pacencia…

A mosica que metió Purna yera de bitibomba y muy canyera, no defraudó ni mica ni meya, y acompanyaba o diya en tot inte.

China chana, a chent fue marchando-se y, encara que… encara bi heba chent, ya yeranos menos os supervivients; y a yo… heba de marchar a cenar con una amiga de yo y con o capina que iba… ya podeba ir-me-ne a veyer si m’ixoriaba.

Como rematanza, tos convido a que nos veigamos en a vinient borina que faigan istos treballadors furos de Nogará; que, si a mia memoria no me falla… o 23 d’abril marca prou pincho.

 

Nos veyemos por os bars.

Borinera Fura

 

 

 

 

Deja un comentario